ایران جاویدان
- Admin
- Mar 15
- 4 min read

خطابه اعلیحضرت همایون شاهنشاه آریامهر در برابر آرامگاه کوروش کبیر پاسارگاد ۲۰ مهر ماه سال۲۵۳۰ شاهنشاهی ایران
کوروش، شاه بزرگ، شاه شاهان ، شاه هخامنشی، شاه ایران زمین ، از جانب من ، شاهنشاه ایران و از جانب ملت من ، بر تو درود باد !
درین لحظه پرشکوه تاریخ ایران ، من و همه ایرانیان، همه فرزندان این شاهنشاهی کهن که دو هزار و پانصد سال پیش بدست تو بنیاد نهاده شد ، در برابر آرامگاه تو سرستایش فرود میآوریم و خاطره فراموش نشدنی تو را پاس میداریم.
همه ما، درین هنگام که ایران نو با افتخارات کهن پیمانی تازه می بندد، تو را بنام قهرمان جاودان تاریخ ایران ، به نام بنیانگذار کهنسالترین شاهنشاهی جهان، به نام آزادی بخش بزرگ تاریخ به نام فرزند شایسته بشریت ، درود میفرستیم.
کوروش : ما امروز در برابر آرامگاه ابدی تو گرد آمده ایم تا بتو بگوئیم: آسوده بخواب زیرا که ما بیداریم و برای نگاهبانی میراث پر افتخار تو همواره بیدار خواهیم بود .
سوگند یاد میکنیم که آن پرچمی را که تو دو هزارو پانصد سال پیش بر افراشتی همچنان افراشته و در اهتزاز نگاه خواهیم داشت.
سوگند یاد میکنیم که بزرگی و سربلندی این سرزمین را بعنوان ودیعه ای مقدس که گذشتگان ما بما سپرده اند با
اراده ای پولادین حفظ خواهیم کرد، و این کشور را سر بلند تر پیروزتر از همیشه به آیندگان خویش خواهیم سپرد.
سوگند یاد میکنیم که سنت بشر دوستی و نیک اندیشی را که تو اساس شاهنشاهی ایران قرار دادی، همواره پاس خواهیم داشت و همچنان برای مردم جهان پیام آور دوستی و حقیقت خواهیم بود.
در این بیست وپنج قرن، کشور تو و کشورمن، شاهد سهمگین ترین حوادثی شد که در تاریخ جهان برای ملتی روی داده است .
و با اینهمه هرگز این ملت در برابر دشواریهای گران سر تسلیم فرود نیاورد .
در طول دو هزار و پانصد سال ، هر وجب از خاک این مرز و بوم با خون دلیران و جانبازان ایران زمین آبیاری شد، تا ایران همچنان زنده و سر بلند بماند .
بسیار کسان بدین سرزمین روی آوردند تا آن را از پای در آورند ، اما همه آنان رفتند و ایران بر جای ماند.
و در همه این مدت علیرغم تیرگیها ، این سرزمین فروغ جاودان همچنان تجلی گاه اخلاق و کانون ابدی اندیشه باقی ماند .
اکنون ما در اینجا آمده ایم تا با سربلندی بتو بگویم که :
پس از گذشت بیست و پنج قرن ، امروز نیز مانند دوران پر افتخار تو پرچم شاهنشاهی ایران پیروزمندانه در اهتزاز است و امروز نیز مانند روز گار تو نام ایران در سراسر گیتی با احترام و ستایش بسیار در آمیخته است، امروز نیز همانند عصر تو، ایران در صحنه پر آشوب جهان پیام آور آزادگی و بشر دوستی و پاسدار والاترین آرمانهای انسانی است. مشعلی که تو بر افروختی، و در طول دو هزار و پانصد سال هرگز در برابر تند باد های حوادث خاموش نشد،
امروز نیز فروزانتر و تابناکتر از همیشه در این سرزمین نور افشان است، و فروغ آن همچون دوران تو ، از مرزهای ایران زمین بسیار فراتر رفته است.
کوروش ! شاه بزرگ، شاه شاهان ، آزاد مرد آزاد مردان و قهرمان تاریخ ایران و جهان، آسوده بخواب ، زیرا که ما بیداریم و همواره بیدار خواهیم بود .
ایران جاویدان
این کشوری که امروز ایرانش میخوانند و از روزی که قوم آریا در آن قدم گذاشته اند نیز بدین اسم يا نزديك بدان خوانده میشده است تاکنون حوادثی دیده که کوچکترین آن برای نابود ساختن يك مملکت و محو کردن آن از دفتر وجود کافی بوده است. ملتهای وحشی مانند هیاطله و مغول بدان حمله ور شده اند که بهر جا پا نهاده اند اسمی از آن ملت باقی نمانده است.
دشمنانی بدان دست اندازی کرده اند که با نقشه معین و ترتیب و انتظام خاصی برای محو ملیت آن کار کرده اند فتنه های داخلی در آن پیدا شده است که در هر مملکتی دیگر شده بود آنرابباد فنا و نیستی داده بود ولی ایران تمام این حوادث را گذرانیده و این سیلابهای مهیب را مثل درختی تناور از خود رد کرده و دوباره با همان شادابی و برومندی نخستین در میان همگان قد برافراشته است .
این همان کشوری است که سیلاب سهمگین اسکندر را دیده و چندی ظاهراً در زیر فرمان سلسله سلوکید خاموش و آرام نشسته ولی ناگهان از سمت خاور گروهی بنام پارت قد علم کرده دست خارجیان را از دامن کشور خویش کوتاه و فر و شکوه نخستین آنرا تجدید کرده اند .
آری در همان هنگامی که ایران را مرده پنداشته و از زائیدن فرزندانی که شایستگی حفظ شرافت مادر خود را داشته باشند سترون میداشتند فرزندی رشید مثل مهرداد اول از وی بوجود آمد که دفتر پراکنده ملک را شیرازه بندی کرده و دامن کشور را از لوث وجود دشمنان داخلی و خارجی پاک نموده و فرزندان او نقشه او را دنبال و مجد دیرینه کشور را تجدید نمودند.
این همان ایرانی است که در هنگام ضعف دولت اشکانی و هرج و مرج داخلی دلیر با تدبیر دیگری از گوشه و کنار قد برافراشت و نظم نوینی بکشور داده اساسی را پی افکنده که تمدن درخشان ساسانی بر آن بنا گردید .
بر گرفته شده از کتاب ابدیت ایران نوشته دکتر سید تقی نصر
Comments