top of page

توسعه درمان در ایران در دوران پهلوی از اوایل

Writer's picture: Taraneh MotamedTaraneh Motamed





آغاز اقدامات:


 1. سال ۱۳۰۴ (تأسیس وزارت صحیه):

 • اولین گام مهم در توسعه درمان، ایجاد وزارت صحیه و امور خیریه (وزارت بهداشت) بود. این وزارتخانه وظیفه سامان‌دهی به امور بهداشتی و درمانی را بر عهده گرفت و به تدوین قوانین مربوط به بهداشت عمومی پرداخت.


2. تأسیس بیمارستان‌ها:

 • در دوران رضاشاه، بیمارستان‌های مدرن در شهرهای بزرگ از جمله تهران، تبریز، مشهد و اصفهان تأسیس شدند.

 • یکی از بیمارستان‌های مهم این دوره، بیمارستان سینا در تهران بود که با استانداردهای مدرن آن زمان ساخته شد.


3. تربیت نیروی انسانی:

 • تأسیس مدارس طب و پرستاری، از جمله دانشکده پزشکی دانشگاه تهران در سال ۱۳۱۳، به تربیت پزشکان و پرستاران پرداخت.

 • این اقدام باعث کاهش وابستگی ایران به پزشکان خارجی شد.


4. گسترش بهداشت عمومی:

 • در دهه ۱۳۱۰، برنامه‌های واکسیناسیون گسترده علیه بیماری‌هایی مانند آبله و طاعون اجرا شد.

 • شبکه‌های بهداشت روستایی برای ارائه خدمات درمانی اولیه به مناطق دورافتاده ایجاد شدند.


دوران محمدرضاشاه:

 1. توسعه مراکز درمانی:

 • در دهه ۱۳۴۰ و ۱۳۵۰، بیمارستان‌های جدید و کلینیک‌های روستایی در سراسر کشور ساخته شدند.

 • برنامه‌های بهداشتی مانند مبارزه با بیماری‌های مالاریا و تراخم به‌طور جدی دنبال شد.


2. تشکیل شبکه بهداشتی:

 • با اجرای برنامه‌های توسعه در دهه ۱۳۵۰، شبکه‌های بهداشتی و درمانی در شهرها و روستاها گسترش یافت.

 • طرح سپاه بهداشت در دهه ۱۳۴۰ اجرا شد که در آن فارغ‌التحصیلان بهداشت و درمان برای ارائه خدمات به مناطق محروم اعزام می‌شدند.


نتیجه:

اصلاحات درمانی و بهداشتی از اوایل دوران پهلوی (۱۳۰۴) با تأسیس وزارت صحیه آغاز شد و تا پایان این دوره (۱۳۵۷) به‌طور پیوسته با توسعه بیمارستان‌ها، تربیت نیروی انسانی متخصص و بهبود بهداشت عمومی ادامه یافت. این اقدامات، زیرساخت‌های مدرن بهداشت و درمان ایران را پایه‌ ریزی کرد.



توسعه درمان در ایران در دوران پهلوی از اوایل



2 views0 comments

Comments

Rated 0 out of 5 stars.
No ratings yet

Add a rating
bottom of page