
ادیان ایرانی
بر پایه ی استوار نیکی و نیکوکاری بنیاد گرفته است
بخشش و نیکوکاری از دیدگاههای ایرانی
ایرانی دین را واژه ای پارسی و دیدگاه درونی می داند. او از دیرباز از آنگاه که دست سر گذشت نویسان به آن نرسیده و شاید تا واپسین روز هم نرسد دیندار و یگانه پرست بوده است.
در رهگذر باورهای گوناگون ایرانی و از دیدگاه درونی اش به چند دین انگشت شمار و کهن بر میخوریم که کهنترینشان پرستش مهر و نوترین آنها پذیرش اندیشه ی مزدک است.
اگر بخواهیم به گزارش ادیان ایرانی بپردازیم بیگمان از گنجایش این نامه بیرون است و از رهروی راهیکه در این نامه پیش داریم باز میمانیم ناچار به برداشتی زودگذر از هر کدام می پردازیم و از هر يک توشه ای فراخور بر میگیریم.
باشد که توان آنگونه برداشت راستینی داشته باشیم که در خور هر يك است.
مهر نخستین برخاستگاه
نیاکان مان نخستین مردمانی هستند که جلوه ی نيك ديدگاه درونی اشان را در آسمان دیدند و دل به مهر آشکار (خورشید) بستند که نماد سمبول مهر پنهان است و جهان امروز نیز بیگمان پذیرای اندیشه ی نخستین ماست.
زیرا اکنون همه میدانیم که اگر خورشید فروزان يك دم فرو بندد و پرتوافشان نباشد هستی از میان میرود... و سرانجام میترا را پذیرا شدند و این پذیرش دیدگاه تازه ای برایشان گشود.
میترا در رهگذر زندگی پر فر و شکوهش نمونه ای از پارسایی نیکوکاری داد و دهش و نیکمندی است و پیکره ی مهربانش که کار هنرمندان پارتی است و چندی پیش از بایگانی خاک بیرون آمد گواه این گفته میباشد.
مهر نزد ایرانیان فرشته ی پیروزی و رستگاری است.
نیکوکاران که روانشان در آسمان بی پایان بسر می برد پاداش کار نیکشان را در آنجا خواهند دید .....
نیکی و نیکوکاری داد و دهش و بخشندگی را باید گفت مهریان یا پیروان مهر پایه گذار بودند.
پیوسته نیکی ( وقف ) در ایران باستان
ایرانیان پایه گذار پیوسته نیکی در جهانند.
مهریان نخستین نیکوکاران اند که برگ های زرین سرگذشت جهان, کار نیکشان را بر خود جای داده است.
تا آنجا که میدانیم این گروه از مردم سرفراز جهان بودند که بنیاد پیوسته نیکی را نهادند.
در سال ۱۹۲۶ در کاوش هاییکه باستان شناسان در مهرابه دیبورگ در آلمان انجام دادند سنگ نگاره بی مانندی یافتند که ویژه نیایشگاه مهری بود و بر بالای آن نیایشگاه مهری یا مهرابه نوشته شده بود:
این جایگاه نیکی بخش و سپنتا (مقدس)
جایگاه پارسایان است و سودش ویژه ی همگان میباشد....
در نوشته های مهریان آمده است که
دارایی بکارها و آماج هدف های پرهیز کارانه
گرفتن بخشنده ی پارسا را سرفرازی می بخشد...
نيك میدانید که پیروان مهر از کانون نخستین خود ایران به گوشه و کنار جهان پراکنده شدند و ما رد پای آنان را از چین تا اروپا بخوبی میبینیم در سده های نخستین پس از مسیح مهریان در اروپا بویژه روم فراوان بودند و همه جا دیگران را با چگونگی اندیشه و دیدگاه خود آشنا نمودند بدانگونه که سراسر اروپا را نیایشگاههای مهر فرا گرفته بود که پاره ای از آنان همچنین برجاست تا سال ۳۸۲ مهریان در کنار نیایشگاهها و مهرابه ها بنیادهای نیکوکاری داشتند و توانگران و نیکوکارشان پیوسته نیکی های فراوان را اهدا به نیایشگاهها و مهرابه ها میکردند. در سال ۳۸۲ گراسیانوس Gratien فرمانروای روم فرمان داد پیوسته نیکی ها ( موقوفات ) را که نیکوکاران در ساختن و یا پاسداری نیایشگاهها بکار میبرند از میان بردارند...
زروان
زمان بی پایان نیایش سو قبله ی دیگر ایرانیان
دومین دین یا دیدگاه درونی ایرانیان «زروان» یا زمان بی پایان است.
بیگمان باید پذیرفت که نیاکان اندیشمندمان پس از باوریهای مهری خود رو به دانش بیشتر گذارده به شناخت کارور (عامل) پر ارزش زمان رسیده اند.
آنان زمان را هستی دار هستی بخش و هستیبان میدانستند. آیا این باورشان دور از اندیشه ی کنونی سازندگان جهان پیشرفته ی امروزی است؟!
هرگز ...
زروانیان نیز راه نيك و نیکویی و نیکوکاری پیش داشتند. آنان نیز بهترین زمان را هنگامی می دانستند که در آن با كار نيك و سودرسانی آغاز شود و با کار نیکی انجام یابد.
به سنگ نگاره ی زروان بنگرید یک جهان فلسفه نیکی و نیکوکاری دریافت میکنید و سرانجام می بینیم که در آن روزگار و با آن باوریها باز هم نیکی و نیکوکاری جایگاهی ویژه و بس پر ارج دارند.
به سخنان بین شور فرزانه ی ایرانی, زرتشت گوش دهید میگوید:
زروان آفریده ی اهورامزدا خدای نیکویی است...
زرتشت
پیامبر نیکی و نیکوکاری
سومین دیدگاه ایرانی را ایرانی فرزانه ای به نام زرتشت در دسترس همگان گذارد.
سخنش بر سه پایه ی پولادین استوار است که برین نیکی گذارده شده بود.
نيك بيانديش, نيك بگو و نيك كن
هنوز روزگار زیستی فرزانه ی اندیشمند ایرانی زرتشت روشن نیست بنابراین نمیتوانیم برای او و اندیشه ی پرارج آریایی اش زمانی روشن کنیم شاید او هم زمانش به پیاله ی زمان نمیگنجد... کسی چه میداند! او پیامبر نیکی و نیکوکاری است.
آیا بهتر نیست او را بنیانگذار راستین کاخ نیکوکاری ایرانی بدانیم؟
چرا ...
اینگونه هست......
این بینشور تکدانه در روزگاری بسر می برد که از نیکی و نیکوکاری کمتر نشانی یافت میشود. دیو خودخواهی ها مردم را به خود گم کردگی کشانده و به کوردلی اشان رهنمون شده است.
گفتار این پیشوای خردمند نشان دهنده این راستی تلخ است که توده ی مردم روزگارش راه نیکی و نیکو کاری و سرانجام رستگاری را گم کرده اند و آذرخش زر و سیم چشم و دلشان را تاریک کرده است.
او مردم روزگارش را به راه نیکبختی فرا میخواند....
سرمایه داران او را به دادن زر و سیم میفریبند!!
این فرزانه مرد، قریب زر و سیم نمی خورد زیرا چندان هم با خواسته و دارایی بیگانه نیست.
او میخواهد که مردم شهرش کشورش و جهان به دارندگی یزدانی راه یابند و آنان درگیر زروسیم جهان خاکی هستند!! خواسته ی جهان خاکی چشم دلشان را کور کرده پیش پایشان را نمی بینند!! سخنش را پذیرا نیستند!! به کام مرگش میکشند!! و .... با اینهمه او زنده میماند.... گرچه گاه به گاه دلتنگی ناله ها سر میدهد!! او دلتنگ از مردم روزگارش بدان علت نیست که چرا به آزارش می پردازند! نه! نه! او میخواهد بار دیگر جلوه ی زیبای نیکی و نیکوکاری رخ نماید.
او میخواهد ابرهای تیره ی خودبینی را از سر راه مردمان بردارد و خورشید درخشان راه پر فروغ نيك انديشي نيك گفتاری و نیک رفتاری را فرا راهشان بگذارد.
و این کار با دشواریهای فراوان انجام میگیرد. نه تنها ایران و سرزمین بزرگ آرین ها که جهان و جهانیان به جهان پر ارج او که بازتاب گوهر نهادی و فرهنگ آریایی اش می باشد در میآیند و به ویژگیهایش آشنا میشوند. خورشید پر فروغ اندیشه اش جهانگیر میگردد و بهر روی نیکی و نیکوکاری جلوه ی پر فر و شکوه خود را باز می یابد. به اندرزهایش گوش جان دهید.
میگوید:
«بیایید ای مردم» یکدل و يك زبان;
به پرستش خدای یکتای نیکی دوست بپردازیم
و از او یاری خواهیم
تا از بدی و کری دور شده
به راه راست و پسندیده ی اهورایی مزدا استوار «گردیم»
نکویی کنیم تا نکویی ببینیم.......
او میخواهد که دوستان بستگان و پیروانش هريك برای دیگری زندگی کنند و به گونه ی دیگر, مردم, زندگی برای دیگری داشته باشند.
به سخنش گوش فرادهید, میگوید : خوشی برای کسی است که برای خوشی دیگران میکوشد.
زرتشت پیروانش را بـه يك پیشی جـویی ( مسابقه )
نیکوکاری فرمان میدهد و بسیار دوستانه میگوید:
هر يك از شما باید در کردار نیک از دیگری پیشی جوید و از اینرو زندگی خود را خوش و خرم سازید.
خداوند چگونه خشنود میشود؟
پاسخ بدین پرسش، دشوار نیست ، زیرا گرانمایه فرزانه ایرانی راه را نشان داده و میگوید:
خداوند از کسی خشنود میشود که به یاری خرد
و فرمانهای دین, راه نیکی و نیکوکاری برگزیند....
زرتشت گدایی و دریوزگی را کاری بس زشت و ناپسند می داند و برایش گناهی بزرگ میشناسد. با اینهمه در انجام کارهای نيك راهنمایی های بسیار دارد. او رو به پیروانش کرده و میگوید:
ای مزدیسنی زرتشتی دست و پا و هوش و خردت را,
برای انجام خویشکاریت ، در برابر دیگران، به هنگام آماده کن،
از هر کار بیجا و نا به هنگام ، خودداری نما، همواره در انجام کار نیک ،
و دستگیری بیچارگان و بینوایان استوار بایست …..
آرزوی زرتشت
« زرتشت آنگاه که میان خود و گروندگانش هم آهنگی دلخواه می بیند شاد میشود و میگوید: »
بکند تو چون مزدا سود بخش شوی...
بکند، مانند رام خواستر، پربخشایش شوی....
فیلمی کمیاب از نیایش موبد در آتشکده کرمان پس از یورش تیمور، برخي زرتشتيان و موبدان آواره به دهی كوچك در كُنجِ شمالِغربيِ يزد - كه يك آتشكده كهنِ آناهید، هنوز در آنجا سالم و از گزند حوادثِ روزگار مصون مانده بود - كوچيدند و «آتش بهرام» خود را نيز در روستاي کناری و در خانهاي کوچک نگاهداشتند. تا اینکه شاهنشاه آریامهر فقید، دستور به ساخت آتشکده کرمان داد و از آن پس این آتش در آنجا نگهداری و نگهبانی میشود. این فیلمی کمیاب است از درون این آتشکده. جشن سده بر شما خجسته باد.
@Ardviraf
Kommentare